Συνάντηση ΚΟΦ Ελλάδας-Λιβάνου με τον Υπουργό Εξωτερικών του Λιβάνου: «Οι χώρες μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με ιστορικά φιλικούς δεσμούς»

«Ελλάδα και Λίβανος είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με ιστορικά φιλικούς δεσμούς και προσβλέπουμε σε συνέχισή τους, όπως φαίνεται και από την διαπαραταξιακή κοινοβουλευτική εκπροσώπηση», ανέφερε ο Πρόεδρος της Ομάδας Φιλίας Ελλάδας-Λιβάνου, κ. Βασίλειος Οικονόμου κατά τη συνάντηση των μελών της Ομάδας με τον Υπουργό Εξωτερικών του Λιβάνου, κ. Abdallah Bou Habib, που βρέθηκε στην Αθήνα στο πλαίσιο επαφών υψηλού επιπέδου.

Κατά τη συζήτηση, η ελληνική αντιπροσωπεία, με συμμετοχή των βουλευτών κ. Γεωργίου Ρούντα (Γραμματέα της ΚΟΦ) και κ.κ. Μαριλένας Σούκουλη-Βιλιάλη και Μαρίας Κομνηνάκα (μελών), αναφέρθηκε:

- Στην κατεπείγουσα ανάγκη για αποκλιμάκωση της κρίσης που αποσταθεροποιεί την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου καθότι ο κίνδυνος εξάπλωσης είναι ορατός.

- Στην πάγια καταδίκη κάθε σχεδιασμού για καταπάτηση συνόρων από όποια πλευρά κι αν προέρχεται αυτή.

- Στον ζωτικό δημιουργικό χώρο φιλοεπενδυτικής πολιτικής, που αναπτύσσεται στην Ελλάδα από πενταετίας και αξιοποιεί η κοινότητα των Λιβανέζων στην Ελλάδα.

Παράλληλα, οι βουλευτές ενδιαφέρθηκαν για την πολιτική που προτίθεται να εφαρμόσει ο Λίβανος προς αποφυγή διαρροών νέων στο εξωτερικό, καθότι το εν λόγω πρόβλημα λαμβάνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Επίσης, έγινε μνεία στις προφανώς ανεπτυγμένες διμερείς συναλλαγές στον φαρμακευτικό κλάδο, που φέρνουν την Ελλάδα στη 2η θέση σε εξαγωγές γενόσημων φαρμάκων προς την αγορά του Λιβάνου μετά την Κύπρο και πριν την Τουρκία.

Από την πλευρά του, ο υπουργός των Εξωτερικών του Λιβάνου διεμήνυσε ότι, στη βάση της ενίσχυσης των ιστορικών, πολιτισμικών αλλά και πολιτικών μας δεσμών, ο Λίβανος προβαίνει σε συμφωνία με την Ελλάδα για πολιτική αντιμετώπιση της κρίσης στη Λωρίδα της Γάζας.

Τέλος, ανέφερε ότι το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Λίβανος στα σύνορα με το Ισραήλ είναι υπαρκτό και για αυτό πρέπει να αναβιώσουν πρωτοβουλίες ανάλογες με την παλαιότερη αραβική πρόταση «γη έναντι ειρήνης», ώστε οι απαιτητικοί καιροί για τους λαούς της Μεσογείου να δώσουν τη σκυτάλη σε εποχή ομοψυχίας και ειρήνης.